Aktywa netto inaczej nazywane wartością księgową to wartość wszystkich aktywów przedsiębiorstwa pomniejszona o wartość rezerw i zobowiązań. Innymi słowy jest to wartość kapitałów własnych spółki. Przyjmuje się, że wartość kapitału własnego jest to wycena spółki metodą księgową, czyli jej kapitalizacja wynikająca z ksiąg rachunkowych.

Wskaźnik c/wk jest popularny ponieważ jest intuicyjny i w szybki sposób pozwala dowiedzieć się jaki jest charakter sprawdzanej spółki czy porównanie jej z konkurencją. Jak to w finansach bywa, wartość księgowa (book value) w oderwaniu od innych miar i analiz ma niewielką wartość poznawczą. Takie rozeznanie jest tylko punktem wyjścia do dalszej analizy.
Ostatecznie nic nie stoi na przeszkodzie, aby wskaźnik c/wk wynoszący 0,5, dalej się obsuwał i po kilku latach wynosił 0,3. W odwrotnej sytuacji wskaźnik c/wk wynoszący 10 wcale nie implikuje, że spółka jest przewartościowana. Wskaźnik cena do wartości księgowej jest też wrażliwy na strukturę finansowania czy politykę rachunkowości. Nie wiedząc co zawarte jest w księgach, a czego w nich brakuje, nie sposób wyciągnąć wartościowych wniosków z wartości księgowej spółki.

Rozwinięciem metody księgowej jest podejście skorygowanych aktywów netto (SAN). Wycena ta znacznie lepiej przybliża wartość posiadanego w spółce majątku, bo odpowiada na pytanie ile faktycznie warte są aktywa i zobowiązania spółki.
W celu ustalenia wartości aktywów netto analizie podlegają wszystkie istotne pozycje bilansowe (oraz pozabilansowe).

Do najczęściej korygowanych pozycji należą:

• Nieruchomości – rzadko kiedy wartość posiadanych nieruchomości pokrywa się z ich obecnym umorzeniem. Do oszacowania wartości godziwej posiadanych nieruchomości wykorzystuje się operaty sporządzone przez rzeczoznawców majątkowych.
• Wartości niematerialne i prawne – niektóre pozycje bilansowe takie jak patenty, know-how czy znaki towarowe wyceniane są odrębnie metodami dochodowymi.
• Urządzenia techniczne i maszyny – czasami zdarza się, że użytkowane są środki trwałe, które zostały już w całości zamortyzowane, co również należy uwzględnić.
• Posiadane inwestycje – udziały lub akcje, papiery wartościowe czy udzielone pożyczki często wymagają odrębnej wyceny aby urealnić ich wartość bilansową.
• Zapasy – podczas analizy należy sobie zadać pytanie czy posiadane przez spółkę zapasy są pełnowartościowe np. czy w magazynach są długo zalegające towary co może wskazywać na kończący się termin przydatności?
• Należności – czy są należności przeterminowane? Jaka jest szansa na ich odzyskanie?
• Zobowiązania – czy są jakieś zaległe zobowiązania i czy odsetki od zobowiązań są naliczane na bieżąco? Czy istnieją toczące się sprawy sporne? Po dokonaniu korekt co do zasady istnieje jeszcze konieczność dodatkowej korekty z tytuły odroczonego podatku dochodowego.
  
  Mając oszacowaną wartość poszczególnych składników, dokonuje się korekty ich wartości w bilansie. W wyniku przeszacowania wartości aktywów i zobowiązań otrzymujemy skorygowaną wartość aktywów netto (kapitał własny).

W niektórych spółkach takie podejście do wyceny sprawdza się najlepiej lub jest świetnym uzupełnieniem innych metod. Metoda ta jest najbardziej użyteczna w przedsiębiorstwach, które w dużej mierze opierają swoją działalność o posiadane aktywa.

Charakter wycenianego przedsiębiorstwa może sprawić, że wycena metodą majątkową nie będzie wiarygodną miarą wartości. Dlatego zawsze ważne jest odpowiednie dopasowanie metod wyceny do wycenianego podmiotu. Metoda ta nie znajduje zastosowania w spółkach, których kapitalizacja wielokrotnie przekracza wartość kapitału własnego np. spółkach technologicznych. W takich przypadkach wartość aktywów netto jest zwykle niższa niż wartość godziwa przedsiębiorstwa i bardziej miarodajna będzie metoda porównawcza lub metoda dochodowa.

W sytuacjach kiedy wycena metodą majątkową nie jest tożsama z wartością przedsiębiorstwa, taka wycena również może być cennym dokumentem. Analiza aktywów i pasywów dostarcza szereg informacji o spółce, a lepsze poznanie przedsiębiorstwa samo w sobie stanowi wartość dodaną:

• Metoda majątkowa dostarcza informacji o marginesie bezpieczeństwa. Może być traktowana jako dolna granica wartości przedsiębiorstwa lub wartość likwidacyjna. W ostateczności właściciele mogą sprzedać cały majątek spółki i odzyskać część zainwestowanego kapitału (przynajmniej w teorii).
• Inwestorzy w dzisiejszych czasach mogą nie przykładać wagi do wartości aktywów spółki, ale dostarczyciele finansowania dłużnego nieustannie poszukują zabezpieczenia udzielanych pożyczek. Im przedsiębiorstwo posiada więcej wartościowych aktywów tym większą ma zdolność do zaciągania długu.
• W przypadku fuzji i przejęć inwestorzy chcą wiedzieć co znajduje się w bilansie potencjalnego targetu inwestycyjnego. Na rynku prywatnym rzadko dochodzi do skutku większa transakcja, bez przeprowadzenia dokładnego due diligence.

Realna wartość poszczególnych pozycji w bilansie wykorzystywana jest w innych metodach wyceny np. metodzie dochodowej czy mnożnikowej.